...
 

JapońskiNajpopularniejsze dania kuchni japońskiej część 3

17 stycznia 2022

Mochi (jap. 餅) – kluski, które robi się z klejącego ryżu. W Japonii istnieje nawet tradycyjna ceremonia tworzenia mochi, która nazywa się mochitsuki. Wówczas można na żywo oglądać jak tworzone jest ciasto ryżowe – w wielkim drewnianym lub kamiennym moździerzu przy pomocy specjalnego drewnianego ubijaka. Nadziewane są przeróżnymi pastami, a te najbardziej popularne podawane są z...

Mochi (jap. 餅) – kluski, które robi się z klejącego ryżu. W Japonii istnieje nawet tradycyjna ceremonia tworzenia mochi, która nazywa się mochitsuki. Wówczas można na żywo oglądać jak tworzone jest ciasto ryżowe – w wielkim drewnianym lub kamiennym moździerzu przy pomocy specjalnego drewnianego ubijaka. Nadziewane są przeróżnymi pastami, a te najbardziej popularne podawane są
z pastą z czerwonej fasoli. Są dość gumowe, porównywalne do żelek. Można
je znaleźć w noworocznej zupie ozoni. Osoby starsze i dzieci powinny unikać mochi, ponieważ ze względu na klejącą konsystencję, można się nimi zadławić. Istnieje pewna odmiana mochi, która ma zupełnie inną konsystencję.
Jest to kagami mochi, które Japończycy robią z okazji Nowego Roku. To, co je charakteryzuje, to dwa piętra, niezwykła twardość i daidai na górze.
Zadaniem kagami mochi jest przyniesienie pomyślności w Nowym Roku.
W drugą sobotę stycznia (lub niedzielę) jest zjadane. Co ciekawe, według japońskich wierzeń na księżycu mieszka królik, który ubija ryżowe ciasteczka.

Dorayaki (jap. どら焼き) – placuszki przypominające pancake’s, przekładane pastą z czerwonej fasoli. Po japońsku „dora” oznacza „gong”. Podobno pierwsze dorayaki powstały, kiedy pewien samuraj opuścił dom rolnika, zapominając o swoim gongu. Wówczas ów rolnik wykorzystał go do smażenia naleśników, które dziś właśnie kształtem ów gong przypominają.

Taiyaki (jap. たい焼き) – ciastko w kształcie ryby, podawane na ciepło.
W środku znajduje się farsz np. z fasoli, sera, czekolady itp.

Dango (jap. 団子) – kluski podobne do mochi, nadziewane na patyczki
i podawane z sosem sojowym z dodatkiem cukru. Bardzo często są barwione
na różne kolory. Istnieje przysłowie związane z tym daniem – „Hana yori dango”, co dosłownie znaczy „dango lepsze niż kwiat” i oznacza że wnętrze np. człowieka jest ważniejsze niż jego wygląd.

Popin cookin (jap. ポッピンクッキン) – zestawy różnych dań
do samodzielnego przygotowania. Są to najczęściej słodkości w kształcie
np. pizzy, hamburgerów, frytek, sushi itd. Cieszą się ogromną popularnością
nie tylko w Japonii. Obecnie można je kupić nawet w polskich sklepach.

Anko (jap. 餡子) – słodka pasta z czerwonej fasoli azuki i cukru. Używana
do produkcji różnych japońskich deserów.

Maccha (jap. 抹茶) – zielona herbata, którą można pić przez cały dzień lub dodawać do najróżniejszych deserów, np. ciast, ciasteczek, lodów, cukierków itd.  W Japonii istnieje ceremonia parzenia i picia herbaty. Rytuał zaparzania trwa około godziny i towarzyszy mu podniosły charakter. Zielona herbata dotarła do Japonii około 700 roku, a następnie zaczęto uprawiać ją w kraju. Tradycyjnie ceremonia odbywa się w specjalnym pawilonie w ogrodzie, co ma tworzyć spokojną atmosferę i symbolizować oderwanie się od świata zewnętrznego i spraw codziennych. Gospodarz wita ukłonem gości, następnie spacerują po ogrodzie podziwiając rośliny i kamienne kompozycje. Przed wejściem do pawilonu wszyscy zatrzymują się przy specjalnym źródełku, w którym myją ręce i płuczą usta. To symbolizuje oczyszczenie ciała i ducha. W pomieszczeniu na ścianach wiszą obrazy z kaligrafią, a na podłodze zrobionej z tatami stoją kwiaty. Wszyscy dziękują gospodarzowi za zaproszenie i siadają na podłodze. Przed ceremonią poruszane są tematy jedynie związane z ceremonią, ponieważ inne byłyby nietaktem. Gospodarz gotuje wodę na herbatę i wsypuje ją do miseczki za pomocą bambusowej łyżki. Zalewa wodą i roztrzepuje ją specjalnym bambusowym pędzelkiem. Następnie podaje herbatę gościom. Miseczkę z herbatą powinno się wziąć do prawej ręki, podeprzeć lewą i przekręcić ją o 90 stopni. Herbatę należy pić powoli i zostawić ostatni mały łyk, to oczyszczenia czarki. Można prosić o dokładkę. Kiedy już skończy się picie, należy delikatnie przetrzeć miejsce do którego przykładało się usta, odłożyć czarkę na podłogę i ukłonić się. Jeżeli inni uczestnicy nadal piją, należy pozostać w ciszy i skupieniu, aż cała ceremonia się zakończy.

Sake (jap. 酒) – w kuchni japońskiej nie może zabraknąć sake. Dla nas jest to wino ryżowe, ale dla Japończyków pod pojęciem sake kryje się po prostu „alkohol”. Natomiast wino ryżowe to nihonshu.

Kontakt
ul. Królowej Jadwigi 18, 85-231 Bydgoszcz
+48 732 242 007
Poniedziałek - Piątek 8:00 - 12:00/ 16.00 - 20.00
Seraphinite AcceleratorOptimized by Seraphinite Accelerator
Turns on site high speed to be attractive for people and search engines.